ماجرای پل و حسینیه وزیر جنگ در امیریه | دورهمی مفاخر ایران در خانه آقای وزیر

همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور : حسین‌پاشاخان یا همان امیربهادرخان از رجال سیاسی دوران قاجار بود. او مسئولیت کشیک‌خانه یا همان گارد سلطنتی و بعدها وزارت جنگ مظفرالدین شاه و بعدازآن محمدعلی شاه را برعهده داشت. امیربهادر بااینکه بیشتر وقتش به امور نظامی می‌گذشت، اما به فرهنگ و هنر نیز علاقه خاصی داشت. مسلماً زمانی که او کاخ بزرگ و عریض‌وطویلش را در اراضی امیریه می‌ساخت نمی‌دانست روزگاری این بنای عظیم به انجمن مفاخر ایران تبدیل خواهد شد و آدم‌هایی آنجا رفت‌وآمد خواهند کرد که همگی از مفاخر علم، هنر و فرهنگ این مرزوبوم هستند.

خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید

نصرالله حدادی، تهران شناس درباره نقش امیربهادر در محله امیریه می‌گوید: «خانه بزرگ او از معدود بناهای قاجاری است که همچنان باقی‌ مانده و موردتوجه است. اهالی قدیمی امیریه نام امیربهادر را با نام پل معروف این محله به یاد می‌آوردند. سال‌ها قبل در این محدوده خندق بزرگی قرار داشت که در کنارش یکی از یخچال‌های طبیعی شهر قرار گرفته بود. روی این خندق پلی ساخته شد که به پل امیربهادر معروف شد. جالب اینکه این پل بعد از تخریب همچنان نامش ورد زبان‌هاست و اهالی قدیمی آن محدوده را به نام پل امیربهادر می شناسند. » برخی نیز بانی ساخت این پل را امیربهادر می‌دانند.

امیربهادر از مخالفان سرسخت مشروطه و موافق استبداد بود، بااین‌حال همچون بسیاری از درباریان قاجار ظاهر مذهبی زندگی‌اش را حفظ می‌کرد، آن‌قدر که خانه‌اش در امیریه را همچون یک حسینیه به محل برگزاری مراسم‌ مذهبی و عزاداری‌ها اختصاص داده بود. مسلماً بیشتر مهمانان هم درباریان و اشراف و رجال بودند.

حدادی می‌گوید: «پاشاخان ۲ ماه محرم و صفر میزبان عزاداران حسینی بود و مراسم روضه‌خوانی و تعزیه در خانه‌اش برگزار می‌شد، ازاین‌رو اهالی به خانه‌اش لقب حسینیه امیربهادر داده بودند. او در کنار جایگاه شغلی‌اش به فرهنگ و هنر نیز علاقه داشت. علاقه‌اش به فردوسی و شاهنامه باعث شد تا با هزینه شخصی کتاب چاپ سنگی شاهنامه فردوسی را آماده کند؛ کتابی با دستخط «حسین عمادالکتاب» که به شاهنامه امیربهادری معروف شد.»